Bij familiebedrijf H.M. Verploegen wijst het kompas vooral het zuiden aan 
Samen met broer Erwin runt Henri Verploegen de in 1936 door hun opa opgerichte transportonderneming. ‘Ik heb opa niet persoonlijk gekend, maar ik ken natuurlijk de familieverhalen’, vertelt Henri. ‘Opa begon met paard en wagen, maar in 1939 kocht hij een vrachtwagen. Direct na de inval van de Duitsers moest ie die inleveren, dat was natuurlijk vreselijk. Na de oorlog schafte hij een oude legertruck aan daarna is het bedrijf gaan groeien. Het gezin had elf kinderen, waarvan er uiteindelijk vijf het bedrijf in zijn gegaan.’
Koerswijzigingen
Kort na de oorlog besloot ‘opa’ Verploegen zich toe te leggen op bouwmaterialen. Er werd voornamelijk in de regio Nijmegen gereden. Begin jaren tachtig ging het bedrijf voor het eerst internationaal rijden, vooral op Zuid- en Oost-Europa. ‘Dat ging jarenlang prima, maar met name in Oost-Europa werd de concurrentie steeds zwaarder. In 2004 kwam mijn broer Erwin bij ons bedrijf en die wilde niet langer opboksen tegen onze Oost-Europese concurrenten die tegen veel lagere kosten konden leveren. Toen zijn we gaan focussen op de Benelux en vooral ook Frankrijk.’
De meeste van de 60 chauffeurs die voor H.M. Verploegen rijden, spreken dan ook Frans. Henri Verploegen zelf ook? ‘Mijn gezin woont in Frankrijk, ik ben daar de helft van de tijd dus ja, ik spreek een aardig woordje Frans. Maar nog niet vloeiend helaas.’
Zakendoen op z’n Frans
Het op industriepark Bijsterhuizen gelegen bedrijf heeft een nevenvestiging in Lyon. Wat de Franse connectie extra stevig maakt, is dat Verploegen als een van de zeer weinige Nederlandse transportondernemingen lid is van een Frans distributienetwerk. ‘Daardoor kunnen we voor onze klanten goederen bezorgen tot in de kleinste Franse dorpen’, vertelt Henri niet zonder trots. ‘Naast groupage kunnen ze dus ook kiezen voor fijnmazige distributie.’ De Verploegens houden van de Franse manier van zaken doen, zegt Henri: ‘De factor ‘gunning’ is hier heel belangrijk. Als ze je vertrouwen en er een band ontstaat, dan blijven ze je ook trouw.’
Koerswijzigingen
Kort na de oorlog besloot ‘opa’ Verploegen zich toe te leggen op bouwmaterialen. Er werd voornamelijk in de regio Nijmegen gereden. Begin jaren tachtig ging het bedrijf voor het eerst internationaal rijden, vooral op Zuid- en Oost-Europa. ‘Dat ging jarenlang prima, maar met name in Oost-Europa werd de concurrentie steeds zwaarder. In 2004 kwam mijn broer Erwin bij ons bedrijf en die wilde niet langer opboksen tegen onze Oost-Europese concurrenten die tegen veel lagere kosten konden leveren. Toen zijn we gaan focussen op de Benelux en vooral ook Frankrijk.’
De meeste van de 60 chauffeurs die voor H.M. Verploegen rijden, spreken dan ook Frans. Henri Verploegen zelf ook? ‘Mijn gezin woont in Frankrijk, ik ben daar de helft van de tijd dus ja, ik spreek een aardig woordje Frans. Maar nog niet vloeiend helaas.’
Zakendoen op z’n Frans
Het op industriepark Bijsterhuizen gelegen bedrijf heeft een nevenvestiging in Lyon. Wat de Franse connectie extra stevig maakt, is dat Verploegen als een van de zeer weinige Nederlandse transportondernemingen lid is van een Frans distributienetwerk. ‘Daardoor kunnen we voor onze klanten goederen bezorgen tot in de kleinste Franse dorpen’, vertelt Henri niet zonder trots. ‘Naast groupage kunnen ze dus ook kiezen voor fijnmazige distributie.’ De Verploegens houden van de Franse manier van zaken doen, zegt Henri: ‘De factor ‘gunning’ is hier heel belangrijk. Als ze je vertrouwen en er een band ontstaat, dan blijven ze je ook trouw.’
83-jarige chauffeur
Verbondenheid, trouw: waarden die bij familiebedrijf H.M. Verploegen passen? Een inkoppertje natuurlijk. ‘Vorige maand nam een 83-jarige chauffeur na jarenlange trouwe dienst afscheid als chauffeur’, vertelt Henri. ‘Zo’n voorbeeld zegt wel wat. Het is toevallig ook mijn buurman. Hij wilde altijd maar op één vrachtwagen rijden. Die wagen houden we, die komt bij de acht andere oldtimers die bij ons ‘op stal’ staan. Prachtige wagens. Er ontstaat een soort museumpje. Wij zijn wat dit betreft echte liefhebbers.’ Waarna hij nog toevoegt dat ook de zoon van de oude buurman bij H.M. Verploegen werkt: ‘Al sinds zijn vijftiende, en hij is nu 55 jaar.’
Uitdagingen
Gevraagd naar de uitdagingen voor zijn bedrijf, wijst Henri als eerste op het invullen van vacatures: ‘Mijn opa had de medewerkers voor het uitkiezen. Voor ons is het lastiger om gedreven collega’s te vinden die bij het DNA van ons bedrijf passen. We vinden ze vaak via mond-op-mond reclame binnen de chauffeurswereld en soms ook omdat chauffeurs vallen voor ons wagenpark. We rijden alleen maar met vrachtwagens uit het topsegment, al of niet met laadklep en kooiaap.’
Ook de sterk gestegen brandstofprijzen vormen een uitdaging. Henri: ‘De kosten lopen zo op dat het extreem wordt. We zoeken samen met onze klanten naar oplossingen om de kosten af te dekken.
Duurzamer rijden
Wat betreft verduurzaming willen de ‘Verploegens’ graag dat de overheid meer duidelijkheid geeft over de koers voor de middellange termijn. Henri stelt dat het bedrijf een groot voorstander is van verduurzaming in de keten en ook bereid is om klanten zoveel mogelijk in dat streven te laten meebewegen. ‘Maar het brengt torenhoge kosten met zich mee. Als MKB-bedrijf hebben we eerst een duidelijke visie vanuit de overheid nodig voordat we op dit vlak grote stappen kunnen zetten. Zolang er niet meer houvast is qua toekomstvisie, loopt het vast. Wil je bijvoorbeeld elektrisch gaan rijden, dan zijn er nauwelijks oplaadvoorzieningen en hier op Bijsterhuizen kan het stroomnet ook geen groot laadstation aan. We zijn van goede wil, maar de mogelijkheden zijn beperkt'.
Verbondenheid, trouw: waarden die bij familiebedrijf H.M. Verploegen passen? Een inkoppertje natuurlijk. ‘Vorige maand nam een 83-jarige chauffeur na jarenlange trouwe dienst afscheid als chauffeur’, vertelt Henri. ‘Zo’n voorbeeld zegt wel wat. Het is toevallig ook mijn buurman. Hij wilde altijd maar op één vrachtwagen rijden. Die wagen houden we, die komt bij de acht andere oldtimers die bij ons ‘op stal’ staan. Prachtige wagens. Er ontstaat een soort museumpje. Wij zijn wat dit betreft echte liefhebbers.’ Waarna hij nog toevoegt dat ook de zoon van de oude buurman bij H.M. Verploegen werkt: ‘Al sinds zijn vijftiende, en hij is nu 55 jaar.’
Uitdagingen
Gevraagd naar de uitdagingen voor zijn bedrijf, wijst Henri als eerste op het invullen van vacatures: ‘Mijn opa had de medewerkers voor het uitkiezen. Voor ons is het lastiger om gedreven collega’s te vinden die bij het DNA van ons bedrijf passen. We vinden ze vaak via mond-op-mond reclame binnen de chauffeurswereld en soms ook omdat chauffeurs vallen voor ons wagenpark. We rijden alleen maar met vrachtwagens uit het topsegment, al of niet met laadklep en kooiaap.’
Ook de sterk gestegen brandstofprijzen vormen een uitdaging. Henri: ‘De kosten lopen zo op dat het extreem wordt. We zoeken samen met onze klanten naar oplossingen om de kosten af te dekken.
Duurzamer rijden
Wat betreft verduurzaming willen de ‘Verploegens’ graag dat de overheid meer duidelijkheid geeft over de koers voor de middellange termijn. Henri stelt dat het bedrijf een groot voorstander is van verduurzaming in de keten en ook bereid is om klanten zoveel mogelijk in dat streven te laten meebewegen. ‘Maar het brengt torenhoge kosten met zich mee. Als MKB-bedrijf hebben we eerst een duidelijke visie vanuit de overheid nodig voordat we op dit vlak grote stappen kunnen zetten. Zolang er niet meer houvast is qua toekomstvisie, loopt het vast. Wil je bijvoorbeeld elektrisch gaan rijden, dan zijn er nauwelijks oplaadvoorzieningen en hier op Bijsterhuizen kan het stroomnet ook geen groot laadstation aan. We zijn van goede wil, maar de mogelijkheden zijn beperkt'.
Ontmoet meer ondernemers uit Logistics ValleyBekijk alles
Even voorstellen; Heino van Ophuizen
In het item 'Even voorstellen', een kennismaking met het bestuur
» 
IGEPA Nederland: ‘Samenwerken geeft meer draagvlak’
Igepa, groothandel in papier, is onze nieuwe Tielse partner. Het...
» 
Doorzetten en groeien: Mark Huisman Logistics
Marc Huisman: “Wat ik heb geleerd is, dat je aan risicospreiding...
»